Je bekijkt nu Toen jij zo oud was als je kind nu…

Toen jij zo oud was als je kind nu…

  • Bericht auteur:
Wat is het toch bijzonder hoe ‘het’ werkt. We krijgen (onbewust!) zoveel mee van onze ouders en voorouders. Leuke dingen, maar ook minder leuke. Veel meer dan we kunnen vermoeden. 
 
Ik vraag altijd ergens in de sessie: “Wat is er bij jou gebeurd toen je zo oud was als je kind nu is?”
De emotie, waardoor de ouder in het heden getriggerd wordt door zijn/haar kind, wordt dan herkend uit de eigen jeugd. De situatie kan iets anders zijn, maar frappant wat de ouder op dat moment ervaart en wat er zichtbaar wordt!
 
Ik zal enkele voorbeelden geven:
* Een vader die ontdekt in een sessie dat hij op 12-jarige leeftijd dezelfde boosheid ervaarde als zijn dochter nu… Hij werd zelf gepest op die leeftijd en voelde zich niet begrepen en gesteund door zijn ouders.
* Een moeder die het zo lastig vindt om te zien hoe haar 14-jarige dochter zich terugtrekt… Zij heeft zich in haar eigen puberteit erg alleen en onbegrepen gevoeld.
* Een vader die erg veeleisend is en zich stoort aan het luie en opstandige gedrag van zijn 16-jarige zoon… Hij zegt dat zijn vader vroeger riep: “Ledigheid is des duivels oorkussen.” 
* Een moeder die zch ergert aan het ondankbare gedrag van haar 15-jarige dochter… Ze was zelf erg dankbaar in de puberteit, omdat haar broer een ontzettende lastige puber was en ze haar moeder niet nog meer wilde belasten.
* Een vader die de verbinding met zijn 17-jarige zoon voelt verminderen, maar graag maatjes wil zijn… Zijn eigen vader gaf op dezelfde leeftijd aan dat hij zich bij zijn voornaam genoemd wilde worden en niet met ‘papa’ en dat vond hij toen maar raar en weigerde hij.
 
De geschiedenis herhaalt zich… Kijk eens in je gezin en dan terug in je gezin van herkomst. Wat valt je op? Wat herken je? Wat spiegelt je kind? Je puber? Waardoor word jij geraakt?
Als je daar mee aan de slag gaat, zal je ontdekken dat je zelf heel wat kunt ‘aankijken’ en ‘opruimen’ en dat je je kind en zijn/haar gedrag beter gaat begrijpen, maar vooral ook jezelf! We hebben echter ook een blinde vlek voor/in ons eigen familiesysteem…
 
Om het onzichtbare zichtbaar te krijgen, kun je een zogenaamde (opvoed)opstelling doen. Ik help je graag daarbij.
Ben je nieuwsgierig hoe dat werkt, kijk dan even hier: