Hier in het zuiden is de herfstvakantie begonnen. Veel scholen hadden de afgelopen week toetsweek. Een paar dagen voordat die begon, kwam er een meisje bij me dat in de eindexamenklas van het vwo zit. Ze had veel last van stress. Dat uitte zich vooral in buien waarin ze zichzelf steeds verder de put in dacht en praatte: ‘Ik kan het niet, ik snap er niks van, het lukt me nooit dit jaar, ik haal het examen echt niet, ik ben zo zenuwachtig, ik zie er niet uit, mijn vriendinnen vinden me zo niet leuk, mijn vriendje zal me wel in de steek laten…’ Ze zag het echt niet meer zitten op die momenten. Huilen. Kwam moeilijk in slaap, lag te piekeren. 

Haar moeder had iets gelezen over de Matrixmethode en ze hoopte dat dat wat zou zijn voor haar dochter. Gelukkig hadden we snel een afspraak staan en zat ze op een middag bij mij. 

StreWe hebben haar hoofd opgeruimd. Nou ja, zij dus. Dat was nodig, was een warboel en zat vol. Vervolgens een paar heftige momenten ‘aangepakt’ die het eerst in haar opkwamen, waaronder al die gedachtes die ze had over zichzelf. Klinkt eenvoudig en dat is het eigenlijk ook. Zonder dat zij iets hoeft te vertellen, begeleid ik dit proces van ontladen van emotionele, angstige, stressvolle momenten. Alles gebeurt in haar hoofd. Zij krijgt, of neemt eigenlijk, de regie over haar eigen hoofd weer terug. Alles begint bij of met een gedachte en vervolgens voel je daar wat bij. 

Ik kreeg van de week een appje van haar op mijn vraag hoe het ging: ‘Hee Bernice, ja gaat wel goed, lekker aan het leren haha. Wel rustig nu nog geen emotionele uitbarsting of iets dergelijks gehad dus dat is mooi!!! Het gaat wel goed op zich vooral met school heb ik minder stress. Dankjewelll!!!!!’ 
Hoe fijn is dat toch voor haar! En voor mij, het is zo’n dankbaar werk